СТИЛОВИ НА РОДИТЕЛСТВО И НИВНИ ЕФЕКТИ

§  бараат од децата слепо следење на правилата што ги поставуваат, без образложение;

§  прекршувањето на правилата го казнуваат, често и физички;

§  наметнуваат многу барања и строга дисциплина, а даваат малку љубов и не комуницираат отворено;

§  покажуваат крутост и не даваат можност за избор и слобода на изразување;

§  ја обесхрабруваат независноста и индивидуалноста.

§  се послушни и исполнителни, но несреќни;

§  несигурни се и имаат ниско себепочитување;

§  лесно се вознемируваат и често се однесуваат агресивно;

§  може да пројават склоност кон ризично однесување;

§  претежно воспоставуваат површни односи со врсниците;

§  потешко се адаптираат во социјалната средина.

§  не поставуваат јасни правила на однесување;

§  малку се ангажираат во воспитување и во подучување на своите деца;

§  не ги поттикнуваат и не ги насочуваат децата кон зрело и одговорно однесување;

§  не комуницираат оптимално со децата;

§  одбегнуваат да преземат одговорност во обликувањето на однесувањето на децата;

§  се обидуваат да ги исполнуваат сите желби на децата и им дозволуваат да прават што сакаат, кога сакаат и како сакаат;

§  градат повеќе пријателски отколку родителски односи со децата, т.е. немаат родителски авторитет.

§  емоционално подоцна созреваат;

§  не се доволно одговорни;

§  имаат ниско себепочитување;

§  имаат низок праг на  толеранција на фрустрација и  низок степен на контрола на импулсите и потребите;

§  може да пројават склоност кон агресивно и/или ризично однесување;

§  настојчиви се во барањето начини за привлекување внимание кон себе, при што може да ги прекршуваат правилата и законот;

§  имаат проблеми со авторитети и постигаат слаби резултати во училиште;

§  лесно се впуштаат во обвинување други за сопствените  тешкотии и неуспеси.

§  насочени се кон задоволување на сопствените потреби;

§  малку комуницираат со децата;

§  неодговорни се, ги отфрлаат или ги занемаруваат децата;

§  имаат многу ниски барања и очекувања од децата и ги задоволуваат само нивните основни потреби;

§  не споделуваат нежност;

§  минимално се вклучени во животот на децата

(на пр. многу ретко го прашуваат своето дете како му поминал денот во училиште, кои му се пријатели, дали има некаков проблем и сл.).

§  недоволно се самостојни и имаат низок степен на  самоконтрола;

§  несигурни се и имаат ниска самодоверба;

§  недоволно се вешти во социјалните односи;

§  огорчени се на своите родители и во многу случаи се отуѓуваат од нив во младоста;

§  осамени се, исплашени и анксиозни;

§  малку се заинтересирани за училишните обврски;

§  во адолесценцијата често манифестираат антисоцијално однесување (на пр. се оддаваат на проституција, консумираат  алкохол, наркотични средства и сл.).

§  им поставуваат на децата јасни правила и соодветни барања;

§  ги разбираат, ги поддржуваат децата и не се наметнуваат;

§  отворени се за комуникација, поттикнуваат размена на мислења и искуства;

§  грижливи се и даваат многу љубов и топлина;

§  доследни се и постојани во постапките и однесувањето;

§  ги вклучуваат децата во донесувањето на дел од семејните одлуки;

§  поттикнуваат независност и индивидуалност, но и придржување до прифатените правила;

§  користат позитивно поткрепување за учење пожелно однесување.

§  одговорни;

§  независни;

§  имаат повисока самодоверба и себепочитување;

§  имаат добра самоконтрола;

§  среќни се и успешни;

§  подготвени за соработка и помагање;

§  имаат високи училишни постигања;

§  подобро се адаптираат во социјалната средина (на пр. имаат поквалитетни односи со врсниците и со наставниците).